مقایسه مادران دارای دو کودک استثنایی (چندمعلولیتی، کم‌توان ذهنی، جسمی-حرکتی، نابینا و آسیب بینایی، ناشنوا و آسیب شنوایی) با مادران کودکان عادی در مؤلفه‌های سلامت عمومی

هدف:. هدف از تحقیق حاضر یافتن پاسخی برای این پرسش است که آیا بین مادران کودکان استثنایی و مادران کودکان عادی از نظر سلامت روان تفاوت وجود دارد یا خیر؟ روش: روش این تحقیق پس‌رویدادی (علّی- مقایسه‌ای) است. آزمودنی‌های این پژوهش متشکل از 516 نفر از مادران کودکان استثنایی (202 نفر کم‌توان ذهنی، 63 نفر ناشنوا، 58 نفر نابینا، 94 نفر جسمی-حرکتی و 99 نفر چندمعلولیتی) است که به‌طور تام شمارش انتخاب شده بودند و 69 نفر از مادران کودکان عادی که به‌طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار به‌کار گرفته شده، مقیاس 28 سؤالی سلامت عمومی است. ضریب اعتبار این پرسش‌نامه 72/0 و روایی همزمان کل پرسش‌نامه 85/0 به‌دست آمده است. یافته‌ها: نتایج حاصل از یافته‌های آماری نشان داد که به‌طور کلی بین سلامت روان مادران کودکان استثنایی و مادران کودکان عادی تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین از نظر علائم سلامت روانی یعنی بین خرده‌مقیاس علائم جسمانی و افسردگی تفاوت معناداری بین مادران گروه‌های مختلف استثنایی و مادران گروه عادی مشاهده نشد. بین مادران کودکان عادی با چندمعلولیتی، کم‌توان ذهنی، جسمی-حرکتی، در مؤلفه اضطراب و کم‌خوابی تفاوت معنی‌داری به لحاظ آماری مشاهده شد. درحالی‌که بین مادران عادی با نابینا و آسیب بینایی، ناشنوا و آسیب شنوایی تفاوت معنی‌داری به لحاظ آماری مشاهده نشد. بین مادران کودکان عادی با چندمعلولیتی، کم‌توان ذهنی، جسمی-حرکتی و ناشنوا و آسیب شنوایی در مؤلفه کارکرد اجتماعی تفاوت معنی‌داری به لحاظ آماری مشاهده شد. درحالی‌که بین مادران عادی با مادران نابینا و آسیب بینایی، تفاوت معنی‌داری به لحاظ آماری مشاهده نگردید. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این تحقیق سلامت روان یک ویژگی متمایزکننده در مادران کودکان استثنایی و مادران کودکان عادی است، مادران دارای دو کودک استثنایی استرس و فشار روانی بیشتری را در زندگی تجربه می‌کنند. بنابراین وضعیت سلامت روان آنها در مقایسه با مادران کودکان عادی بدتر است.